Кои законски прописи се применуваат за времето на возење и одмор?

Прашањето за времето на возење и одмор е од големо значење за возачите на камиони, транспортните компании и сите што работат во логистичката индустрија. Овие прописи беа воведени за да се зголеми безбедноста на патиштата и да се обезбеди здравствена заштита на возачите. Во овој блог пост ќе дадеме детален преглед на законските регулативи во врска со времето за возење и одмор кои важат во Европската унија (ЕУ) и во Германија.

Кои се времето за возење и одмор?

Времето на возење и одмор се однесува на правилата кои регулираат колку долго возачот може да вози возило и колку одмор мора да има помеѓу патувањата. Овие прописи се дизајнирани да го намалат заморот на возачот, што е клучно за безбедноста на патиштата. Заморот е значаен фактор на ризик за сообраќајни несреќи, особено на долги патувања.

Европската унија и времето за возење и одмор

Во Европската Унија, времето за возење и одмор се регулирани со Регулативата (ЕЗ) бр. 561/2006, која е обврзувачка за сите земји-членки. Оваа регулатива специфицира колку долго возачите на комерцијални возила можат да возат во еден комерцијален сообраќај и колку време за одмор е потребно помеѓу патувањата.

Најважните точки од Регулативата (ЕЗ) бр. 561/2006 на прв поглед:

Дневно време на возење: Возачот може да вози најмногу 9 часа во еден ден. Сепак, ова време на возење може да се продолжи на 10 часа двапати неделно.
Неделно време на возење: Максималното време на возење неделно е 56 часа. Сепак, вкупното време на возење не смее да надмине 90 часа во период од две недели.
Периоди за одмор: По максимално време на возење од 4,5 часа, возачот мора да направи пауза од најмалку 45 минути, освен ако веќе направил период за одмор.
Дневен одмор: Возачот мора да има дневен период на одмор од најмалку 11 часа по секој работен ден. Сепак, овој период на одмор може да се намали на 9 часа двапати неделно, ако најмалку 24 часа се компензираат во рок од две недели.
Неделен период на одмор: Возачот мора да земе неделен период на одмор од најмалку 45 часа по една недела. Овој период на одмор може да се намали на 24 часа ако се замени со дополнителен период на одмор од 24 часа во рок од три недели.
Возачки картички и тахографи: Сите возачи на комерцијални возила се обврзани да го забележат времето на возење и одмор на тахограф, кој е инсталиран како дигитален или аналоген уред на возилото. Ова овозможува следење на усогласеноста со прописите и служи како доказ во случај на можни ревизии од страна на властите.

Важноста на времето за возење и одмор за безбедност

Времето на возење и одмор се важна компонента на безбедноста на патиштата. Недоволното време за одмор може да предизвика замор на возачите, што значително го зголемува ризикот од сообраќајни несреќи. Постојат бројни студии кои покажуваат дека заморот и заморот доведуваат до намалено време на реакција и ограничена способност за одлучување, што може да има фатални последици, особено кај големите возила и при големи брзини.

Заморот на возачот е потценет проблем. Не е секогаш очигледно кога возачот се уморува, но влијанието врз перформансите може да биде сериозно. Целното почитување на пропишаните периоди за одмор гарантира дека возачите се доволно одморени и можат безбедно да ги извршуваат своите задачи.

Контролата и спроведувањето на прописите

Властите редовно го следат почитувањето на времето за возење и одмор. Постојат стандардизирани процедури во ЕУ каде што возачите на камиони и транспортните компании редовно се проверуваат за да се осигура дека се почитуваат прописите. Овие проверки може да се вршат и на пат и во просториите на транспортните компании.

Властите користат тахографи за документирање на сите времиња на возење и паузи. Во случај на прекршување, може да се изречат парични казни, кои може да варираат во зависност од тежината на прекршувањето. Во Германија, исто така, постојат строги регулативи и контроли наменети за спроведување на правилата.

Прекршувањето на времето за возење и одмор може да има сериозни последици за возачот, како и за транспортната компанија. Освен казни и казни, може да дојде и до забрана за возење или, во најлош случај, губење на дозволата доколку се откријат повторени прекршоци.

Посебни исклучоци од прописите

Во одредени ситуации, може да се направат исклучоци од законските прописи за време на возење и одмор. Тие вклучуваат:

Итни случаи и исклучителни околности: кога се случуваат исклучителни настани како природни катастрофи или сериозни несреќи за кои е потребна итна реакција, правилата за времето на возење може да се прилагодат под одредени услови.
Патувања со опасни материи: При транспорт на опасни материи се применуваат некои построги прописи. Постојат дополнителни прописи во врска со максималното време на возење и потребните паузи за да се осигура дека возачот секогаш може безбедно да работи со опасни материи.
Патувања на кратки растојанија: Може да се направат исклучоци за патувања кои се одвиваат во одреден радиус од деловните простории, доколку овие патувања не ја загрозуваат општата безбедност. Сепак, овие исклучоци мора да бидат добро документирани.

Време на возење и одмор во Германија

Во Германија, регулативите на Европската унија за време на возење и одмор се исто така обврзувачки. Сепак, постојат и национални регулативи кои содржат дополнителни одредби. На пример, може да има регионални разлики во спроведувањето или специфични прилагодувања за одредени сектори.

Во Германија постои бодовен систем за прекршување на времето за возење и одмор. На возачите кои ќе ги прекршат прописите ќе им се собираат бодови кои може негативно да влијаат на нивната возачка дозвола. Во случај на повторени прекршоци, дури може да се изрече забрана за возење.

Покрај тоа, употребата на електронски тахографи опремени со GPS е широко распространета во Германија. Овие уреди го олеснуваат контролирањето на времето за возење и одмор и помагаат да се избегнат прекршоци.

Заклучок

Прописите за возење и време за одмор не се клучни само за безбедноста на патиштата, туку и за здравјето и благосостојбата на возачите. Усогласеноста со овие прописи ги штити не само возачите туку и другите учесници во сообраќајот. И покрај можните исклучоци и флексибилните прилагодувања во одредени ситуации, основната цел останува јасна: да се обезбеди безбедност на патиштата и да се осигура дека возачите не возат додека се преуморни.

Одговорноста е и кај возачите и кај транспортните компании. Возачите мора да бидат свесни дека почитувањето на времето за возење и одмор не е само законска обврска туку и етичка одговорност. Транспортните компании, пак, се обврзани да ги обучуваат своите возачи и да го следат почитувањето на прописите.

На крајот на краиштата, гледањето на времето за возење и одмор е важен чекор кон побезбеден и поефикасен транспортен систем од кој секој може да има корист.